Τίγκρε, με τα χέρια γυμνά: 5 λόγοι για να παίξεις μπάλα μαζί του

Γράφει η Κική Χατζοπούλου

1. To γήπεδο

Ο Τίγκρε ζει στη φαβέλα Εσπεράνσα του Ρίο ντε Τζανέιρο, όπου ο μόνος τρόπος να ξεφύγεις από τις συμμορίες και τη φτώχεια είναι το ποδόσφαιρο. Πού όμως να παίξεις μπάλα, όταν οι μεγάλοι παίρνουν το μικρό τσιμεντένιο γηπεδάκι και το μόνο κανονικό γήπεδο της γειτονιάς ανήκει στον Ιμορτάλ, τον βαρόνο των ναρκωτικών; Ε λοιπόν, σε ένα άδειο οικόπεδο γεμάτο πέτρες και ξερόχορτα, κοντά στο γήπεδο της Βάσκο ντα Γκάμα, της αγαπημένης σου ομάδας. Εκεί, κάτω από ένα λιγνό δεντράκι κάθεται ένας παράξενος μαυροφορεμένος γέρος, που χαϊδεύει μια μαύρη γάτα και πρόκειται να αλλάξει τη ζωή του Τίγκρε…

2. Ο άνθρωπος που έκανε μια ολόκληρη χώρα να κλαίει

Αυτός ο γέρος, λοιπόν, συστήνεται στον Τίγκρε ως Μοασίρ Μπαρμπόσα. Η γειτονιά όμως ψιθυρίζει την πραγματική του ταυτότητα πίσω από την πλάτη του: Είναι ο άνθρωπος που έκανε μια ολόκληρη χώρα να κλάψει. Ποιο είναι το «έγκλημα» του Μπαρμπόσα; Γιατί τον διώχνουν και τον πετροβολούν; Γιατί ο ατρόμητος γκάνγκστερ Ιμορτάλ σταυροκοπιέται κάθε φορά που ακούει το όνομά του; Για τον Τίγκρε τίποτε από αυτά δεν έχει σημασία, αφού ο Μπαρμπόσα είναι ο καλύτερος προπονητής που θα μπορούσε να βρει η ομάδα του.

3. Τα γυμνά χέρια

Ο Τίγκρε παίζει στη θέση που κανείς στη Βραζιλία δε θέλει: τερματοφύλακας. Ο ίδιος όμως το απολαμβάνει και μάλιστα είναι πολύ καλός! Ο Μπαρμπόσα ξεκινά να τον προπονεί, παρομοιάζοντας τις τεχνικές απόκρουσης με τις αντιδράσεις μιας γάτας -πράγμα πολύ ταιριαστό, αν σκεφτούμε ότι ο ήρωάς μας έχει παρατσούκλι αιλουροειδούς. Και επιμένει, ότι ο Τίγκρε πρέπει παίζει χωρίς γάντια, για να αισθάνεται την μπάλα στο δέρμα του και στην ψυχή του.

4. Η Ατλέτικο Εσπεράνσα

Κάπως έτσι, υπό την καθοδήγηση του Μπαρμπόσα, τα παιδιά σχηματίζουν μια ομάδα, την Ατλέτικο Εσπεράνσα. Έδρα της το άδειο οικόπεδο κοντά στο γήπεδο της Βάσκο. Στολή της οι μεταχειρισμένες και τρύπιες φανέλες μιας άλλης ομάδας. Παίκτες της είναι ο Τίγκρε, η αέρινη Φαμπιάνα (με την οποία είναι κρυφά ερωτευμένος ο Τίγκρε), ο αυταρχικός αλλά τίμιος Πισότε (που έχει μπλέξει με τη συμμορία του Ιμορτάλ), ο γρήγορος Ζε, ο τρελο-Λόκο, ο κολλητός του Τίγκρε και μερικά ακόμη παιδιά. Όπως όλες οι ομάδες, έχει και αυτή τις καλές και τις κακές της μέρες, όμως τους ενώνει η αγάπη για το άθλημα και η θέλησή τους να αψηφήσουν τους άγραφους κανόνες της φαβέλας, ώστε να κερδίσουν τον αγώνα που θα κρίνει τη ζωή τους.

5. Οι Μεγάλες Προσδοκίες

Στον ελεύθερό του χρόνο, ο Τίγκρε διαβάζει ένα βιβλίο: τις Μεγάλες Προσδοκίες του Ντίκενς. Ανακαλύπτει ότι οι καταστάσεις που βιώνει ο ήρωας του βιβλίου θυμίζουν πολύ τις δικές του εμπειρίες: τις ταξικές διαφορές, τους διεφθαρμένους ανθρώπους, την επιτυχία και την αποτυχία, την επιμονή – και κυρίως τον έρωτα. Ο συγγραφέας Γιώργος Κ. Παναγιωτάκης μάς μιλά για έναν κόσμο όπου το ποδόσφαιρο είναι μια διαφυγή, μια ελπίδα για καλύτερη ζωή, αλλά είναι και ένα απλό παιχνίδι που το παίζεις επειδή το αγαπάς και που μπορεί, όταν μεγαλώσεις, να μην είναι το κέντρο της ζωής σου. Φτάνει όμως που έτρεξες με τους φίλους σου, που ίδρωσες και γέλασες, που έκανες αποκρούσεις με τα χέρια γυμνά!

Η Κική Χατζοπούλου είναι απόφοιτος του MFA Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστήμιου The New School της Νέας Υόρκης και συγγραφέας εφηβικής λογοτεχνίας.