Μαμά μου

Γράφει η Ιωάννα Μπαμπέτα

 

«Μαμά» ήταν η πρώτη λέξη που είπα. Και αυτή τη λέξη τη χρησιμοποιούσα κάθε μέρα πολλές φορές. Πάρα πολλές. Εγώ τη φώναζα μαμά κι εκείνη με φώναζε «μπελά».

Πόσο τη θαύμαζα τη μαμά μου! Όταν ερχόταν στο σχολείο να ρωτήσει τους δασκάλους για την πρόοδό μου, ήξερα πως ήταν η ωραιότερη και καμάρωνα. Πολλές φορές, όταν ήμουν μικρή, έκανα πως ήμουν άρρωστη γιατί μου άρεσε να κάθομαι σπίτι να με φροντίζει. Να μου φέρνει χαμομήλι, να πιάνει το μέτωπό μου και να με χαϊδεύει. Τα φαγητά που μαγείρευε ήταν τα πιο νόστιμα και προσπαθώ τώρα να τα φτιάξω κι εγώ. Τα μελομακάρονα και τα τσουρέκια της ήταν τα καλύτερα.

Με καλομάθαινε, αλλά με μάλωνε κιόλας. Στεκόταν πάντα δίπλα μου, σταθερή σαν βράχος. Στις στεναχώριες μου ήταν ακλόνητη κι ας στεναχωριόταν κι εκείνη. Με τις χαρές και τις επιτυχίες μου χαιρόταν διπλά, μπορεί και δεκαπλά!

Ναι, τη μαμά μου την αγαπούσα πολύ και της το έλεγα. Όταν μου λένε πως της μοιάζω,

Περισσότερα »