Συγγραφέας με συγγραφέα

Η Ελένη Κατσαμά συνομιλεί με την Κάρολαϊν Ο’Ντόνοχιου με αφορμή την έκδοση του μυθιστορήματός της με τίτλο Όλα μας τα κρυφά χαρίσματα.

Μόλις κυκλοφόρησε η ελληνική έκδοση του Όλα μας τα κρυφά χαρίσματα, ενός μυθιστορήματος που πραγματεύεται με άνεση σύγχρονα θέματα που αποτελούν ταμπού. Πώς προέκυψε η ιστορία και πώς ήταν η εμπειρία της συγγραφής του βιβλίου;

Το Όλα μας τα κρυφά χαρίσματα είναι το τρίτο μου μυθιστόρημα, αλλά το πρώτο μου για εφήβους. Άρχισα να το δουλεύω σε μία εξαιρετικά αναστατωμένη περίοδο της ζωής μου, τόσο στον προσωπικό όσο και στον επαγγελματικό τομέα: είχα μόλις χάσει δύο συγγραφικές συνεργασίες, ήμουν απένταρη και είχα να αντιμετωπίσω μια σοβαρή ασθένεια στην οικογένεια. Στο Όλα μας τα κρυφά χαρίσματα έλαχε μια μεγάλη αποστολή – να με διασώσει οικονομικά και ταυτόχρονα να με αποσπάσει από τη μιζέρια μου. Τα κατάφερε και τα δύο, και είμαι πολύ

Η Ελένη Κατσαμά συνομιλεί με τον Γιώργο Παναγιωτάκη με αφορμή την έκδοση του μυθιστορήματός του με τίτλο Τίγκρε, με τα χέρια γυμνά.

Πώς σκέφτηκες τον Τίγκρε;

Η αλήθεια είναι ότι αυτή η ερώτηση μου προκαλεί σχεδόν πάντα αμηχανία – και είναι και συχνή, σίγουρα θα σου την κάνουν και εσένα οι αναγνώστες. Και αυτό γιατί συχνά δεν ξέρω τι να απαντήσω και αναγκάζομαι να επινοώ διάφορα για να ξεγλιστρήσω. Είναι άλλωστε τόσα πολλά και τόσο παράταιρα μεταξύ τους τα υλικά που βρίσκονται στον πυρήνα μιας ιστορίας, ώστε είναι πολύ δύσκολο να ανακαλύψεις με ακρίβεια την αρχική πηγή. Στην περίπτωση του Τίγκρε, πάντως, τα πράγματα είναι αρκετά πιο απλά, αφού τουλάχιστον μπορώ να εντοπίσω μερικές από αυτές τις πηγές. Καταρχάς, είναι η αγάπη μου για το ποδόσφαιρο. Και αναφέρομαι κυρίως στο ποδόσφαιρο που παίζουν ο Τίγκρε, η Φαμπιάνα, ο Πισότε και τα άλλα παιδιά στο λοξό τσιμεντένιο γηπεδάκι

Η Ελένη Κατσαμά συνομιλεί με την Ελένη Σαραντίτη με αφορμή την έκδοση του μυθιστορήματός της με τίτλο Ο κήπος με τ' αγάλματα.

Ποια ήταν η αφορμή για να γράψετε το βιβλίο Ο κήπος με τ’ αγάλματα;

Δεν υπήρξε μια συγκεκριμένη αφορμή, μια ώθηση ή κάποιο κίνητρο να με ελκύσει ώστε να καταπιαστώ με τη συγγραφή του Κήπου με τ’ αγάλματα. Η επιθυμία μου, και αμέσως ύστερα η σπουδή μου, να γράψω το βιβλίο αυτό ήρθε ξάφνου και χωρίς να το προσχεδιάσω. Ήρθε σαν ένας ευγενικός, μα ακάλεστος επισκέπτης. Ήρθε με πολλά χαμόγελα και το πρόσωπό του έλαμπε· τα μάτια του αστραποβολούσαν. «Καλώς ορίσατε…» είπα ήρεμα και, ενώ στην καρδιά ένιωθα έναν κόμπο, αλλά γλυκύτατο, του έδειξα την αγαπημένη πολυθρόνα της γιαγιάς μου, που είχαμε φέρει με άλλα ωραία και αγαπημένα, εύχρηστα και αναγκαία πράγματα, τότε, με τη μετακόμισή μας από τη Νεάπολη της Λακωνίας στην Αθήνα. Στην Πλάκα.

Η Ελένη Κατσαμά συνομιλεί με την Άντρη Αντωνίου με αφορμή την έκδοση του μυθιστορήματός της με τίτλο Φωτογραφίες σε μαύρο φόντο.

Η βραβευμένη συγγραφέας Άντρη Αντωνίου καταπιάνεται με ένα πολύ τολμηρό θέμα, τη σεξουαλική κακοποίηση προέφηβης, και το δουλεύει εξαίρετα, με το μοναδικό αφηγηματικό χάρισμα που διαθέτει. Με καταβυθίσεις και αναδύσεις στο είναι της ηρωίδας, με σκοτεινές και φωτεινές στιγμές, σκιές και ρωγμές, αναμνήσεις ζοφερές και προσπάθειες ανασύνταξης.

Ένα αληθινό όσο και αρμονικό μυθιστόρημα.

Πώς σκέφτηκες το Φωτογραφίες σε μαύρο φόντο;

Η επιθυμία μου να προσεγγίσω το θέμα της σεξουαλικής κακοποίησης πάει πίσω μια πενταετία. Κάθε που διάβαζα ένα άρθρο στην εφημερίδα για κάποιο παιδί που παρενοχλήθηκε σεξουαλικά, ένιωθα απερίγραπτη οργή μέσα μου. Θλίψη και απογοήτευση για την ανθρώπινη φύση και τους απέραντους δαιδάλους στους