Φοβίες

Γράφει ο Βαγγέλης Ηλιόπουλος

Ο Φώκος είναι ένας ήρωας αληθινός. Θα μπορούσε να είμαι εγώ, εσύ, ο καθένας. Τον εμπνεύστηκα από τις δικές μου φοβίες –όταν ήμουν παιδί–, τις φοβίες της κόρης μου και των φίλων της.

Δεν έριξα το βάρος, όμως, στην ίδια τη φοβία –γιατί άλλωστε να της δώσω περισσότερη αξία από όση έχει;–, αλλά στο πώς ο Φώκος την εκλογικεύει και την αντιμετωπίζει. Ήθελα να τους πείσω όλους πως με την αγάπη για τη ζωή, το χιούμορ και τη φαντασία μπορείς να διώξεις τις φοβίες. Νικάς κάθε φοβία όταν καταλάβεις ότι εσύ είσαι πιο δυνατός από εκείνη. Την κάνεις μικρή και την έχεις στο τσεπάκι σου.

Η αρρώστια, το σχολείο, ο ύπνος είναι θέματα που απασχολούν πολλά παιδιά κι έτσι δεν απολαμβάνουν τη χαρά να είναι υγιή, να βρίσκουν τους φίλους τους στο σχολείο, να απολαμβάνουν έναν ήσυχο ύπνο.

Ε, αυτό ήθελα να καταλάβει ο Φώκος κι όλοι οι αναγνώστες του βιβλίου. Πόσο κρίμα είναι η φοβία να σου στερεί τη χαρά και την απόλαυση της ζωής.

Γράφει η Κική Χατζοπούλου

1. Το ξενοδοχείο… Λούνα Παρκ

Ο τόπος είναι σημαντικός στο μυθιστόρημα του Γιώργου Γρηγοράκη. Η ηρωίδα μας, η Αλίκη, μας το λέει από τις πρώτες κιόλας σελίδες – το όνομά της είναι άρρηκτα δεμένο με μια χώρα αλλόκοτη και ονειρική, τη Χώρα των Θαυμάτων του Λιούις Κάρρολ. Κάπως έτσι διαμορφώνεται και το ξενοδοχείο όπου έχει ξεμείνει η Αλίκη ενώ οι γονείς της παρευρίσκονται σε ένα συνέδριο. Και τι περίεργο ξενοδοχείο είναι αυτό! Μια μυστική πόρτα στο υπόγειο που ανοίγει μόνη της, αόρατοι θεατές, στιγμές που παίζουν ξανά από την αρχή σαν χαλασμένη κασέτα… Η Αλίκη γρήγορα συνειδητοποιεί ότι δε βρίσκεται πια στον πραγματικό κόσμο, αλλά σε ένα λούνα παρκ γεμάτο από παράξενα πλάσματα, φιλικά και εχθρικά, σταντ με μπαλόνια, καρουζέλ με άλογα, συγκρουόμενα, μια γιγάντια ρόδα φτιαγμένη από πεταλούδες και ένα ανατριχιαστικός πάγκος όπου πωλούνται γλειφιτζούρια.

2. Ο Μέμος

Όλοι