Μεγάλοι δρόμοι

α μεγάλα ταξίδια και οι μεγάλες διαδρομές συμβαίνουν καμιά φορά σε λίγα τετραγωνικά μέτρα.Το μυαλό διανύει αποστάσεις τρελές την ώρα που τα πόδια μένουν καρφωμένα στο πάτωμα.Οι άνθρωποι των μεγάλων δρόμων παλεύουν με τη μοναξιά τους,αγριεύουν και ημερεύουν όπως τα σκυλιά,ανάλογα με τις ορέξεις τους,έρμαια του χαρακτήρα τους,δεν αποφασίζουν για τίποτα,αντιδρούν μόνο στο συναγερμό του εγκεφάλου,όταν αυτος ενεργοποιείται και βουίζει μέσα στ' αυτιά τους.
Ανθρωποφάγοι και θύματα,συγγενείς εξ αίμαος,εργάζονται και δρούν στην Ελλάδα,μισούν και αγαπούν το ίδιο βάναυσα,στέκονται όρθιοι ή γονατίζουν στα τέσσερα με την ίδια φυσικότητα.Το ταχυδρομείο της γειτονιάς,το κομμωτήριο του χωριού ,ο τέταρτος όροφος μιας τυχαίας πολυκατοικίας,ένα τρένο του ΄89,τα μπριζολάκια του Τέλη,μια μύγα που κοπανιέται στο τζάμι.Το γουρλωμένο μάτι του αρνιού λίγο πρίν την σφαγή,το γουρλωμένο μάτι του ανθρώπου τη στιγμή της εγκατάλειψης.