Γίνεται δέντρο το πουλί; / You can't tie a mustang down (Δίγλωσση έκδοση)

Εκκινώντας από τον Ίωνα, τη «λιγότερο τραγική» από τις τραγωδίες του Ευριπίδη -περισσότερο θα του ταίριαζε ίσως ο χαρακτηρισμός «ειρωνικό δράμα»-, ο Χ. Α. Χωμενίδης γράφει ένα έργο που διαλαμβάνει -ανάλαφρα, μα καίρια- θεμελιώδη, διαχρονικά ζητήματα: Τις ρίζες κάθε ανθρώπου και τη σχέση του με τους γονείς του, βιωμένη ή φαντασιακή, την εξουσία και την ανάγκη της να προεκτείνεται στο μέλλον, τον γάμο ως φρίκη και ως φωλιά, τον έρωτα που φθίνει και τον πόθο που αναπάντεχα ανθίζει.
Κορφολογώντας σύμβολα, αρχέτυπα, κοινούς τόπους, πλουτίζοντας το έργο με τραγούδια και χορούς, ο Χωμενίδης παραδίδει ένα έργο ευφρόσυνο, λαμπερό, που δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να στηθεί ένα λαϊκό γλέντι. Σε αυτό ακριβώς ελπίζει. Οι θεατές να φύγουν από το θέατρο λυτρωμένοι, χαρούμενοι. Ξέχειλοι από λαχτάρα να πιουν, να φάνε, να βουτήξουν γυμνοί στη θάλασσα ή στο κρεβάτι.


Inspired by Ion, Euripides' "less tragic" of all his tragedies - "ironic drama" would perhaps be a more apt description - Ch. A. Chomenidis delivers a play tackling fundamental, timeless questions in a lighthearted yet also topical manner: the roots of humans and their relationship, actual or imaginary, with their parents; power and its need to prolong itself; marriage as both a horror and a shelter; fading love and desire unexpectedly blooming.
Weaving together symbols, archetypes, commonplaces, and enrichingthe play with songs and dances, Chomenidis presents a ply full of joy and sparkle as the ground where a veritable feast may be set up. This is exactly what he aims at: audiences leaving the theatre relieved, happy, full of desire for drinking, eating, skinny-dipping, or getting naked in bed.