Το Εικοσιένα

Σε καιρούς πνευματικού χαλασμού, καθώς οι σημερινοί, είναι δραματικά αναγκαίο και υπαρκτικά τραγικό να αναζητεί, κάθε λαός και κάθε άνθρωπος, τη σωτηρία του σε μια βαθύτερη αυτογνωσία, φροντίζοντας ν' απαλλάξει την αληθινή του ταυτότητα από μύθους και στολίσματα που της πρόσθεσαν τα βιωμένα χρόνια.



Είναι δραματικά αναγκαίο, και νόμιμο, γιατί τέτοιο υψηλό αγώνισμα υποβάλλει η ίδια η εντελέχεια της Ιστορίας· και είναι υπαρκτικά τραγικό, γιατί χωρίς τέτοια συνειδητή κατάχτηση της ταυτότητας, οι άνθρωποι και τα έθνη χάνουν τον εαυτό τους, δεν υπάρχουν κατά τις προδιαγραφές του πνεύματος. Και τότε, δεν μπορούν ούτε να επισημάνουν την αποστολή τους στον κόσμο αυτό.



Το Εικοσιένα είναι ο υψηλός ιστορικός και συνάμα πνευματικός χώρος όπου ο Έλληνας και ο λαός μας σύμπας οφείλει, σε ύψιστη εγρήγορση, να αγωνιστεί για να βρει και να γνωρίσει τον εαυτό του. Αυτό είναι η ιερή κιβωτός του Ελληνισμού με την οποία στην αγκάλη είναι προορισμένο να περνά απείραχτος από την φθορά του χρόνου. Είναι το ταμείο προτύπων μορφών και υποδειγμάτων βίου που εγαλβάνισε με αίμα η Ιστορία και τα ύψωσε εκεί όπου στρέφεται ο άνθρωπος για να ζητήσει εμπνεύσεις βίου. [...]



Η "Ευθύνη"