Ραντεβού με τη βασίλισσα

Η Αμαλία γεννήθηκε την εποχή που τα κορίτσια δεν μπορούσαν να πάνε σχολείο, να δουλέψουν, να πουν τη γνώμη τους – απλώς κάθονταν σπίτι και φρόντιζαν την οικογένεια. Οι περισσότερες, όχι η Αμαλία. Αυτή ήταν διαφορετική. Είχε όνειρα και ήθελε να τα πραγματοποιήσει. Πρώτα απ’ όλα, ήθελε να γίνει δασκάλα. Όλοι οι γείτονες στην Κυψέλη τη θεωρούσαν τρελούτσικη – ένα φτωχό κορίτσι πώς θα κατόρθωνε το ακατόρθωτο; Η μητέρα της, όμως, πίστευε ότι η κόρη της μπορούσε να κάνει τα πάντα. Γι’ αυτό τη βάφτισε Αμαλία, σαν τη βασίλισσα. Και κάπου εδώ αρχίζουν τα δύσκολα, όταν ξαφνικά το κορίτσι χάνει τη μητέρα του. Πώς να πληρώσει ο πατέρας, ένας φτωχός μελισσοκόμος, τα δίδακτρα στο Αρσάκειο; Θα καταφέρει η Αμαλία με το πείσμα και την εξυπνάδα της να κερδίσει τη βοήθεια της βασίλισσας;
Όπως καταλάβατε, ηρωίδα αυτής της σειράς είναι η Αμαλία. Από βιβλίο σε βιβλίο θα ζήσουμε μαζί της όσα έζησε κι όσα σκαρφίστηκε για να ξεπεράσει τα εμπόδια που βρήκε στον δρόμο της. Θα γελάσουμε και θα κλάψουμε μέχρι να τη δούμε να γίνεται δασκάλα. Γιατί σας το λέω από τώρα: Το κορίτσι μας δεν το σταματάει τίποτα. Θα περάσει πολλά, αλλά θα τα καταφέρει!

«Η Λένα Διβάνη ξέρει τον τρόπο εκείνο γραφής που μπορεί να γραπώσει τον αναγνώστη. Γιατί γράφει με ταχύτητα, απλότητα, χιούμορ, ανθρωπιά και συναίσθημα.  Όλα της τα βιβλία –για ενήλικες ή μικρούς– κάπως έτσι είναι γραμμένα. Και κάπως έτσι είναι και το τελευταίο της με το οποίο και ξεκινά μια σειρά ιστορικών μυθιστορημάτων για παιδιά του δημοτικού. Η ηρωίδα της, η Αμαλία, έχει όλα τα προσόντα να γίνει αγαπητή. Τουλάχιστον αυτό δείχνει με την πρώτη κιόλας περιπέτειά της. Και μαζί της ο αναγνώστης αβίαστα μεταφέρεται στα χρόνια του Όθωνα και της Αμαλίας και τριγυρνά στις γειτονιές της τότε Αθήνας». ΜΑΝΟΣ ΚΟΝΤΟΛΕΩΝ

«Ήθελα να καταλάβουν τα κορίτσια ότι τα προνόμια που απολαμβάνουν σήμερα δεν τα είχαν πάντα. Τώρα όλες πάνε σχολείο. Τότε ελάχιστες μπορούσαν. Για να μορφωθεί ένα κορίτσι τον 19ο αιώνα έπρεπε να δώσει μάχη με την κοινωνία, με τους γονείς, με τα στερεότυπα που το ήθελαν κλεισμένο στο σπίτι να φροντίζει τους άλλους. Γι' αυτό η ηρωίδα μου είναι κορίτσι.
Ήθελα να καταλάβουν όλα τα σημερινά παιδιά ότι τίποτα ωραίο δε γίνεται από μόνο του.
Αν επιθυμούν κάτι, πρέπει να δώσουν μάχη, όπως έδωσε η φτωχή Αμαλία από την Κυψέλη για να καταφέρει να γίνει δασκάλα.
Το κοριτσάκι του 19ου αιώνα έχει τα χαρίσματα που εύχομαι όλα τα σημερινά κορίτσια να αποκτήσουν: εξυπνάδα, τόλμη, επιμονή, φαντασία και χιούμορ.
Γιατί τα κορίτσια μπορούν πλέον να γίνουν δασκάλες, αλλά ακόμα και σήμερα, δύο αιώνες μετά, την ισότητα δεν την έχουν αποκτήσει ακόμα...» ΛΕΝΑ ΔΙΒΑΝΗ