Πώς αφηγούνται την ιστορία στα παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο

Γιατί στην Πολωνία η ιστορία που διδάσκουν στο σχολείο διαφέρει σημαντικά από εκείνη που διδάσκουν στο σπίτι; Γιατί η ιστορία του αρμενικού λαού που διδάσκεται στη σοβιετική Αρμενία είναι άλλη από αυτή που μαθαίνουν τα αρμενόπουλα της διασποράς, στο σπίτι τους το βράδυ, ενώ υπάρχει και μια τρίτη εκδοχή, αυτή της "επίσημης" παγκόσμιας ιστορίας; Στην Ισπανία του Φράνκο η ιστορία υμνούσε το Βασιλέα Χριστό, στη δημοκρατική Γαλλία εξαίρει το έθνος και το κράτος, στην πρώην ΕΣΣΔ ή την Κίνα αποθεώνει το κομμουνιστικό κόμμα. Από την ιστορία που διδάσκεται στους μικρούς Αφρικανούς, μαθαίνουμε για το παρελθόν της μαύρης ηπείρου τόσα, όσα και για τα σύγχρονα προβλήματά της. Η εικόνα που έχουμε για τους άλλους λαούς ή και για εμάς τους ίδιους συνδέεται με την ιστορία που μας έχουν αφηγηθεί, όταν ήμασταν παιδιά και μας σημαδεύει σε ολόκληρη τη ζωή μας. Μέσα από αυτές τις αναπαραστάσεις ανακαλύπτουμε τον κόσμο και το παρελθόν των κοινωνιών. Σήμερα έχει έρθει η κατάλληλη στιγμή, για να αντιπαραβάλουμε όλες αυτές τις αναπαραστάσεις. Γιατί με τη διεύρυνση των γεωγραφικών οριζόντων, με την παγκόσμια οικονομική ενοποίηση, αλλά επίσης με τον πολιτικό κατακερματισμό του κόσμου, το παρελθόν των κοινωνιών προβάλλεται, σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη ιστορική στιγμή.

Στο βιβλίο έχουν επιλεγεί και παρουσιάζονται 15-20 κοινωνίες και γίνεται μια προσπάθεια να δοθεί για κάθε συλλογικότητα ή έθνος μια σφαιρική αναπαράσταση όσο το δυνατόν πιστότερη. Ο συγγραφέας δεν διστάζει να αντιπαραβάλει διαφορετικές ερμηνείες του ίδιου προβλήματος. Αυτό που ενδιαφέρει πρώτιστα είναι η ταυτότητα κάθε εθνικής ιστορίας, δηλαδή ο τρόπος με τον οποίο κάθε κουλτούρα προσεγγίζει το παρελθόν.

Ο συγγραφέας κλείνει με την ευχή, το βιβλίο να βοηθήσει τον αναγνώστη, όπως συνέβη και με τον ίδιο, να καταλάβει καλύτερα το διπλανό του.

Το έργο αυτό έχει μεταφραστεί σε οκτώ γλώσσες.