Παραπτώματα μαθητών και ποινές

Ο καθένας που έχει υπάρξει μαθητής Γυμνασίου θα αναγνωρίσει ομοιότητες με την εποχή που ήταν ο ίδιος μαθητής Γυμνασίου, ακόμα και αν έχουν περάσει πολλές δεκαετίες από τότε. Ο καθένας που είναι ή έχει υπάρξει καθηγητής Γυμνασίου ή ακόμα εκπαιδευτικός σε άλλες βαθμίδες της σχολικής εκπαίδευσης (Δημοτικό, Λύκειο) θα αναγνωρίσει πολύ περισσότερες ομοιότητες με δικά του βιώματα.



Έχοντας το πλεονέκτημα της χρονικής απόστασης μιας δεκαετίας από την περίοδο που συνέβησαν όσα περιγράφονται, την ελευθερία έκφρασης που παρέχει η αφυπηρέτηση καθώς και το καταστάλαγμα που παρέχουν τα προηγούμενα, το βιβλίο παρέχει μια πολύ ενδιαφέρουσα θεώρηση χρήσιμη για τον μαθητή, τον γονέα και πολύ περισσότερο για τον εκπαιδευτικό.



Δεν πρόκειται για γενικές παιδαγωγικές θεωρίες αλλά για μια κατάθεση ψυχής, που με πολύ θάρρος και αναστοχαστική διάθεση, ο διευθυντής του σχολείου ξαναβλέπει τις συγκεκριμένες ποινές που δόθηκαν σε μια δεκαετία στο σχολείο του καθώς –το σημαντικότερο–και τους λόγους που τις προκάλεσαν.



Το συμπέρασμα του είναι η ασημαντότητα των γεγονότων που συχνά οδηγούν στις ποινές, οι οποίες όμως στην καθημερινή ένταση του σχολείου, πολλές φορές διογκώνονται και συχνά δημιουργούν προβλήματα στη λειτουργία της σχολικής τάξης. Ανθρώπινο βέβαια και όχι πάντα ελέγξιμο μέσα στην πίεση της καθημερινότητας, στην πολυπλοκότητα και στην πολυπαραγοντική υπόσταση της σχολικής τάξης, εντός της οποίας επιδιώκει να ισορροπήσει καθημερινά ο εκπαιδευτικός.