Mάρτιν Ίντεν

Ανάμεσα στα καλύτερα έργα του μεγάλου ρεαλιστή συγγραφέα μια ξεχωριστή θέση πιάνει και το μυθιστόρημά του Μάρτιν Ίντεν. Γραμμένο στο απόγειο της καλλιτεχνικής και της πολιτικής ωριμότητας του Τζακ Λόντον, είναι ένα βιβλίο που μαστιγώνει τον αστικό ατομικισμό, που στην έσχατη προέκτασή του σημαίνει καταστροφή του ταλέντου.
Από παιδί της εργατικής τάξης, ο Μάρτιν Ίντεν γίνεται ένας μικροαστός διανοούμενος που δεν ενδιαφέρεται για τίποτ’ άλλο, παρά μόνο για τον εαυτό του. Που επηρεάζεται από τη ρατσιστική φιλοσοφία του Χέρμπερτ Σπένσερ και του Φρίντριχ Νίτσε. Που διατρανώνει ότι «ο κόσμος ανήκει στους δυνατούς, στους ευγενείς δυνατούς, που δεν κυλιούνται στη λάσπη του εμπορίου και των συναλλαγών. Ο κόσμος ανήκει στους πραγματικούς ευγενείς, στους ψηλούς ξανθούς υπεράνθρωπους, στους ασυμβίβαστους, σ’ αυτούς που λένε ναι στη ζωή». Και που στο τέλος ακριβώς αυτή η υπαρξιακή αγωνία της αστικής ατομικιστικής κοινωνίας, επειδή του λείπει η πίστη στον άνθρωπο, τον οδηγεί στο χαμό.