Μαρίνα Τσβετάγιεβα

Η Μαρίνα Τσβετάγιεβα, μία από τις μεγαλύτερες ποιήτριες του 20ού αιώνα, γεννήθηκε το 1892 στη Μόσχα. Η μοίρα αυτής της απρόβλεπτης και χειμαρρώδους γυναίκας, που παντρεύτηκε έναν εθελοντή του Λευκού Στρατού, είναι άρρηκτα δεμένη με την ταραγμένη ιστορία της Ρωσίας. Ασυμβίβαστη με τις ηθικές επιταγές της εποχής της, αντίθετη με την επανάσταση, ζει για πολύ καιρό στην εξορία. Σύγχρονη του Πάστερνακ, του Μάντελσταμ, του Γκόρκι, της Αχμάτοβα, θαυμάστρια του Μαγιακόφσκι, αυτή η αιωνίως ερωτευμένη γυναίκα επιμένει να εξυμνεί τις μεγάλες ιδέες, τις ομορφιές της φύσης και τη μυστηριώδη διδαχή του θανάτου. Το 1941, ύστερα από πολλές περιπέτειες, επιστρέφει στη Ρωσία, όπου και δίνει τραγικό τέλος στη ζωή της. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου αυτού, ο Τρουαγιά αποτίει στην ουσία φόρο τιμής στη Μαρίνα Τσβετάγιεβα, η οποία το 1957, δεκαέξι χρόνια μετά το θάνατό της, ανακηρύχθηκε εθνική ποιήτρια της Σοβιετικής Ένωσης.