Η αρπαγή της κότας

Μέσα στο δάσος ζει μια παρέα ζώων: μια αρκούδα, ένας λαγός, ένας κόκορας, κότες και κοτοπουλάκια. Ένα πρωί, όμως, μια αλεπού αρπάζει μια από τις κότες! Οι τρεις φίλοι της τρέχουν πίσω τους για να την σώσουν. Μετά από αρκετή καταδίωξη, τελικά τους φτάνουν αλλά τότε διαπιστώνουν ότι τα πράγματα δεν είναι όπως ακριβώς νόμιζαν...



Κύριο γνώρισμα του βιβλίου είναι οι ανατροπές. Η ιστορία δεν έχει καθόλου κείμενο και η αφήγηση γίνεται μόνο με την εικονογράφηση. Ήδη από το εξώφυλλο ο αναγνώστης γνωρίζει και τον δράστη και την υπόθεση: την κότα κλέβει μια αλεπού -προφανώς για να την φάει- και οι φίλοι της τρέχουν να την βοηθήσουν. Στο τέλος, όμως, η συγγραφέας κάνει μια έξυπνη ανατροπή της κλασικής αυτής ιστορίας, για την οποία ωστόσο προετοιμάζει σταδιακά τον αναγνώστη με μικρές εικονογραφικές λεπτομέρειες.



Η "Αρπαγή της κότας" είναι μια αλληγορική, πολυεπίπεδη ιστορία για την υπέρβαση των στερεοτύπων (χαρακτήρων, σχέσεων, συμπεριφορών), το δικαίωμα της επιλογής αλλά και την δύναμη της αγάπης. Σε ένα πρώτο επίπεδο ανάγνωσης, ανατρέπονται τα γνωστά από τα παραμύθια στερεότυπα για τα ζώα που πρωταγωνιστούν:

- Η σχέση αλεπούς-κότας δεν είναι εκείνη θηρευτή-θηράματος αλλά μια σχέση αγάπης.

- Η κότα φαίνεται αρχικά ευάλωτη και άβουλη αλλά τελικά αποδεικνύεται ότι δεν είναι -κουτορνίθι, σύμφωνα με την κυρίαρχη αντίληψη: και άποψη έχει και τολμηρές επιλογές κάνει και ξέρει να τις υπερασπίζεται!

- Η αλεπού, κόντρα επίσης στην κυρίαρχη εικόνα που την θέλει πονηρή και πεινασμένη να κλέβει κότες για να τις φάει, εδώ την κλέβει από ...αγάπη και είναι μαζί της τρυφερή και προστατευτική.

- Η σύνθεση της υπόλοιπης παρέας (αρκούδα, λαγός και κόκορας) είναι επίσης απροσδόκητη και ασυνήθιστη: παρά τις διαφορές τους (σωματικές, διατροφικές, ηθολογικές, βιότοπου) συνυπάρχουν, συνεργάζονται και αλληλοσυμπληρώνονται. Δείχνουν πίστη στην -παράξενη- φιλία τους (και μεταξύ τους και προς την κότα), ομοψυχία μπροστά στον "κοινό εχθρό", κατανοούν και αποδέχονται την επιλογή της φίλης τους.



Σ' ένα δεύτερο επίπεδο, η συγγραφέας θέλει να δείξει ότι τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται και τίποτα δεν θα πρέπει να θεωρείται μονοδιάστατο και δεδομένο. Κάθε ανατροπή στην ζωή αποτελεί ένα βήμα σε μια πορεία εξέλιξης, γεννά νέες προσδοκίες -μπορεί και φόβους- αλλά τελικά φέρνει και νέες ισορροπίες.



Το μήνυμα του βιβλίου είναι η αμφισβήτηση των στερεότυπων, η απόρριψη των προκαταλήψεων, η αποδοχή της ετερότητας και η αντιμετώπιση της ζωής με πνεύμα ανοιχτό στο διαφορετικό και το απρόβλεπτο με ό,τι εν δυνάμει αυτό φέρει.



Ακριβώς επειδή δεν υπάρχει κείμενο, το βιβλίο απευθύνεται σε μεγάλο φάσμα ηλικιών: από παιδιά του νηπιαγωγείου και του δημοτικού έως και εφήβους. Κάθε παιδί (ή και έφηβος/έφηβη) θα αποκωδικοποιήσει την ιστορία και το μήνυμά της με διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με την ηλικία του, την φαντασία, τις προσλαμβάνουσες παραστάσεις και τις εμπειρίες που έχει.