Ένα Liber amicorum για τον Σταύρο Μουδόπουλο

{..]Ο Σταύρος Μουδόπουλος γεννήθηκε στα Γιάννενα στις 14.9.1942 από Ζαγορίσιους γονείς με ρίζες στα χωριά Αρίστη και Βίτσα Ζαγορίου και παραμένει πιστός δημότης Ζαγορίου Ιωαννίνων, παρότι από το 1962 η μόνιμη κατοικία του βρίσκεται μακριά από την «Μικρή Πατρίδα».
Ο τιμώμενος φίλος, μετά τη στοιχειώδη εκπαίδευσή του, φοίτησε στο Ιερο-διδασκαλείο Βελλάς, δίπλα στο Καλπάκι, από το 1954 έως το 1962, με υποτροφία της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής. Κατά τα χρόνια αυτά της εφηβείας του (1954-1962) βίωσε τις τραγικές ιδιαιτερότητες της μετεμφυλιακής περιόδου, σε ένα περιβάλλον περιορισμού ελευθεριών, που τον σημάδεψαν.
Καταλυτικές ήταν για τη διαμόρφωση του δημοκρατικού ήθους του και τη συνεπή στάση του μια ζωή ολόκληρη στα δημοκρατικά ιδεώδη και οι εμπειρίες ζόφου και ντροπής που είχε στο τέλος της στρατιωτικής του θητείας, 1965-1967, μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου. [...]
Εκτός από την πανεπιστημιακή διδακτική και επιστημονική του δραστηριότητα και την υποστήριξη των δικαιωμάτων της πανεπιστημιακής κοινότητας καθ' όλη τη διάρκεια της θητείας του στο Πανεπιστήμιο, ο Σταύρος Μουδόπουλος ήταν πάντοτε ένας ενεργός πολίτης με έντονη συμμετοχή στα κοινά, η οποία εκδηλώθηκε με τη συμμετοχή του στη νομοπαρασκευαστική επιτροπή του σχεδίου νόμου «για τον εκδημοκρατισμό των επαγγελματικών οργανώσεων των εμπόρων, των βιοτεχνών και των λοιπών επαγγελματιών», που κατέστη νόμος του κράτους (Ν. 1712/1987), καθώς και με την παροχή υπηρεσιών από τη θέση Ειδικού Συμβούλου των υπουργών Παιδείας Αριστείδη Μπαλτά και Νίκου Φίλη, επί θεμάτων Εκκλησιαστικών Σπουδών.
Μετά τη συνταξιοδότησή του ο Τιμώμενος Φίλος αφιερώθηκε στην «Μικρή Πατρίδα» καταγωγής του, προσφέροντας υπηρεσίες από τη θέση του προέδρου του κοινωφελούς νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου, με την επωνυμία «Ίδρυμα Ιωάννου Σαραλή», του οποίου σκοπός είναι η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος και η προώθηση του πολιτισμού του Ζαγορίου, διοργανώνοντας σε ετήσια βάση τις γιορτές πολιτισμού με την ονομασία «Κυκλάμινα», που είναι αφιερωμένες στη δημοτική ποίηση και μουσική.
Έπειτα από τέσσερα χρόνια και 563 μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, 30 προσκλήσεις και πολλές συνεννοήσεις, βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να γράφουμε τον πρόλογο του liber amicorum, με τις ευχές όλων μας να έχουμε για πολλά χρόνια κοντά μας τον Σταύρο, πάντα ενεργό σε ζητήματα που απαιτούν την ευαισθησία που ο ίδιος μας διδάσκει χρόνια τώρα.[...]
(απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου)