Τσιτάτα

Υπήρξε μια εποχή που η εξίσωση για τη μάζα και την ενέργεια ήταν γράφιτι και στόλιζε και σχολικά βιβλία. Ο Αϊνστάιν, λεγόταν πως όταν πέθανε ζύγισαν τον εγκέφαλό του και τον βρήκαν μεγαλύτερο από κάθε ανθρώπου, ήταν το κατ' εξοχήν εμπορικό σήμα κάθε επιστημονικότητας. Αλλά και του θεάματος που δίπλα στα σύμβολα του Τσάπλιν και της Μονρόε είχε και τον Αϊνστάιν. Ο τρόμος των αμοιβαίων πυρηνικών αντιποίνων των δύο υπερδυνάμεων, ξεχνιόταν στο δρόμο προς την κατάκτηση της Σελήνης από το ανθρώπινο πόδι. Η γελαστή φαταούλα με τα άτσαλα διαιρεμένα μαλλιά ήταν καθησυχαστική, γεμάτη από γεροντική παιδικότητα. Η θεωρητική του σκέψη πέρα από επικλήσεις για δημοκρατία και ειρήνη ήταν επικεντρωμένες στην προετοιμασία του πνεύματος για την ανακάλυψη του καινούριου. Στην γραμμή μιας σκέψης που αφήνει την πεπατημένη προς κάτι το ριζικά καινούριο η σκέψη του σήμερα συναντά της παγκόσμια προσπάθεια της ενδυνάμωσης του εγώ μέσα από αφορισμούς και απολαμβάνει μεγάλη δημοφιλία στα καινούρια μέσα, τόση ώστε κάποτε να του αποδίδονται και πράγματα που δεν είπε, όπως συμβαίνει και με άλλους δημοφιλείς. Για να αποτυπωθεί το παιγνιώδες και της σκέψης του Αϊνστάιν που είχε αρκετό χιούμορ, προσθέσαμε κάποιες φράσεις που του αποδίδονται αλλά ποτέ δεν είπε. Όποιος ή όποιοι τις βρουν θα πάρουν ένα δώρο από τον εκδότη. Δεν θα έλεγα πως χρειάζεται να είναι κάποιος Αϊνστάιν για να τις βρει.
Από τον πρόλογο του Λ. Βασιλείου