Τρεις γεωπολιτικές προκλήσεις για την ελληνική εξωτερική πολιτική

Η στρατιωτική σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, δεν αναμένεται να ολοκληρωθεί σύντομα, κυρίως, γιατί αυτή η νέα γεωπολιτική "παρτίδα σκάκι" διαδραματίζεται με επίκεντρο την ηγεμονία της Ευρασίας.

Όπως έχει ήδη επισημανθεί από αρκετές σημαντικές αναλύσεις, ο έλεγχος της Ευρασίας μπορεί να διασφαλίσει τον παγκόσμιο γεωπολιτικό και γεωοικονομικό έλεγχο, και όπως είναι φανερό σήμερα η εμφανιζόμενη πολιτική, οικονομική και στρατιωτική διελκυστίνδα διεξάγεται με όρους κατάκτησης της περιφερειακής ή/και της παγκόσμιας ηγεμονίας.

Η δραματική τροπή των διεθνών εξελίξεων, δημιουργούν επιπρόσθετα, νέας υφής προβλήματα και για την ελληνική εξωτερική και αμυντική πολιτική.

Όπως είναι γνωστό, τόσο κατά την περίοδο του ψυχρού πολέμου όσο και στη συνέχεια, όταν το διπολικό σύστημα έπαψε πλέον να διαμορφώνει το διεθνές γεωπολιτικό σκηνικό, η Ελλάδα αντιμετώπισε και συνεχίζει να αντιμετωπίζει μια σημαντική εξ Ανατολών απειλή, από την πλευρά της Τουρκίας. Η τελευταία, παρά το γεγονός ότι επιδιώκει να ξεκινήσει ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, εντούτοις εξακολουθεί να συμπεριφέρεται στον εξωτερικό της περίγυρο, με όρους που χαρακτηρίζουν έναν περιφερειακό ψυχρό πόλεμο.