Τον "Κανένα" θα τον φάω τελευταίο

Η υπόθεση:

Ο Larry ξυπνά ένα πρωί και δεν θυμάται τίποτε. Ούτε καν τ' όνομά του. Είναι κυριολεκτικά, ο Κανένας!

Περιπλανώμενος σε μια άγνωστη, ζοφερή μητρόπολη και προσπαθώντας να βρει ποιος είναι και τί τού συμβαίνει, ανακαλύπτει μια προηγμένη τεχνολογικά -αλλά και εξαθλιωμένη- κοινωνία η οποία αντιμετωπίζει μια πρωτοφανή απειλή. Τα πράγματα και οι άνθρωποι χάνουν αιφνιδίως το βάρος τους και πετούν στο διάστημα. Για να μην διαλυθούν στο χάος κατασκευάζουν ένα απέραντο δίκτυο ασφαλείας που τους συγκρατεί καλύπτοντας ολόκληρο τον πλανήτη...

Η Γλώσσα:

Η γλώσσα είναι νεκρή. Δεν μιλά, δεν λέει τίποτε πια. Ούτε τον θάνατό της δεν θρηνεί.

Άλαλος κι άγλωσσος, τρελός απ' την ανάγκη να μιλήσω, διέπραξα νεκροσυλία. Έγινα τυμβωρύχος των λεξικών και ξέθαψα το μακάβριο πτώμα της! Στα σκελετωμένα της χέρια βρήκα δαχτυλίδια με λέξεις-πετράδια, χρυσά βραχιόλια-ρήματα που έλαμπαν στο σεληνόφως, και στο φρικτό κρανίο της διαδήματα μ' επίθετα που ακτινοβολούσαν!

Σήκωσα το σκελετό και τον περιέφερα σαν ιερό λείψανο από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα αυτού του βιβλίου, κραυγάζοντας άγρια απ' την απόγνωση: "Μίλα νεκρή γλώσσα, μίλα!".