Το ημέρωμα της στρίγγλας (Άπαντα Σαίξπηρ 19)

Εμπρός για το τσιμπούσι, γλεντήστε, ξεφαντώστε,
τσουγκρίστε τα γεμάτα για την παρθενιά της,
ευθυμήστε τρελά, ή πάτε κρεμαστείτε:
μα η καλή μου Καίτη, αυτή θα ’ρθει με μένα.
Μην προκαλείτε, μην τσινάτε, μην αγριεύετε·
θέλω να ’μαι κύριος σ’ ό,τι είναι δικό μου.
Τούτη είναι το έχει μου, το βιο μου, είναι το σπίτι μου,
τ’ αναχρικά μου, το χωράφι μου, το αμπάρι μου,
τ’ άλογό μου, το βόιδι μου, ο γάιδαρός μου, όλα μου·
να τηνε, στέκει εδώ, ας την αγγίξει όποιος τολμάει·
θα πάρω κι απ’ τον πιο αγέρωχον το δίκιο μου,
που θα με σταματήσει μέσ’ στην Πάδουα. Γκρούμιε,
έξω τη σπάθα σου, έχουμε πέσει σε ληστές·
γλίτωσε την κυρά σου, αν είσαι άντρας.
Μη φοβάσαι, γλυκιά μου, δε θα σε πειράξουν, Καίτη:
για να σε υπερασπίσω θα τα βάλω με μιλιούνια.