Στρατιωτική θεωρία και στρατηγική: Οι πόλεμοι της Ελλάδος, 19ος-20ός αιώνας

Τα ιδεολογικά ρεύματα του Διαφωτισμού και του Ρομαντισμού στην Ευρώπη επηρέασαν τους πρωταγωνιστές της στρατιωτικής σκέψης, οι οποίοι στη συνέχεια δόμησαν αέναες στρατιωτικές θεωρίες για την ερμηνεία του φαινομένου του πολέμου. […] Περιγράφεται η στρατηγική και η τακτική στην αρχαία Ελλάδα (8ος-4ος αιώνας π.Χ.), που επέδρασαν στη στρατιωτική θεωρία οραματικών Ελλήνων αξιωματικών, αναλύεται η υψηλή στρατηγική της Ελλάδας, η στρατιωτική θεωρία, η στρατιωτική στρατηγική και το δόγμα για τον Στρατό Ξηράς, το Πολεμικό Ναυτικό και την Πολεμική Αεροπορία στους διεξαχθέντες πολέμους κατά τον 19ο-20ό αιώνα και προσδιορίζεται η στρατιωτική θεωρία που αναπτύχθηκε από πολύ ισχυρά ευρωπαϊκά κράτη, όπως η Γαλλία (the cult of the offensive), η Πρωσία (Γερμανία, blitzkrieg), η Αγγλία (mobile war), η Ρωσία (Σοβιετική Ένωση, deep battle) και η Οθωμανική Αυτοκρατορία.
“Αποτελεί ένα πρωτότυπο σύγγραμμα στο στρατιωτικό πεδίο και θα μπορούσα να ισχυρισθώ σχεδόν ανύπαρκτο στην Ελλάδα. Είναι ένα κείμενο γύρω από τις ιδέες που αναπτύχθηκαν για τον πόλεμο, τη στρατηγική και τις Ένοπλές μας Δυνάμεις, εντός του πολιτικού πλαισίου και των κοινωνικών και διανοητικών ρευμάτων της εποχής, αλλά και του επηρεασμού τους από τις σχετικές αντιλήψεις της στρατιωτικής θεωρίας στην Ευρώπη.”
Στρατηγός ε.α. Κωνσταντίνος Γκίνης
Επίτιμος Αρχηγός Γενικού Επιτελείου Στρατού
“Το βιβλίο του Υποστράτηγου ε.α. Πολυχρόνη Ναλμπάντη είναι μια εξαιρετικά χρήσιμη συμβολή στη σχετικά περιορισμένη ελληνική βιβλιογραφία σε θέματα στρατηγικής και πολέμου. Παρουσιάζει με συνολικό και ολοκληρωμένο τρόπο την εξέλιξη της ελληνικής στρατιωτικής θεωρίας στον 19ο και το πρώτο ήμισυ του 20ού αιώνα, Καθώς τα μαθήματα του παρελθόντος δύνανται να συμβάλλουν στην απάντηση των σημερινών προβλημάτων, το βιβλίο μπορεί να αποτελέσει ένα εργαλείο για επαγγελματίες στρατιωτικούς, αναλυτές και θιασώτες της ιστορίας.”
Δρ. Θάνος Ντόκος
Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλεια
“Το βιβλίο καλύπτει ένα σημαντικό κενό στη βιβλιογραφία. Παρουσιάζει συνολικά την εξέλιξη της ελληνικής στρατιωτικής θεωρίας, του στρατιωτικού δόγματος και της έμπρακτης στρατιωτικής στρατηγικής από το 1830 ως το 1941. Βάζει ως πλαίσιο την υψηλή στρατηγική, το ανώτατο επίπεδο της στρατηγικής στο οποίο διαμορφώνονται οι πολιτικοί σκοποί του κράτους και κινητοποιούνται όλα τα διαθέσιμα μέσα για την επίτευξή τους.”
Χαράλαμπος Παπασωτηρίου
Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικής, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Πρόεδρος Επιστημονικής Ομάδας του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων