Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος: Ο εμπνευστής του συνταγματικού κράτους
Σοβαρό και πολύτιμο έργο. Παρακολουθώντας τον Μαυροκορδάτο, η Τρίχα ανατέμνει μεθοδικά, αντικειμενικά και δίκαια μια τρομερή περίοδο της Ιστορίας μας (1791-1865) και το αποτέλεσμα είναι συναρπαστικό και πολύ, πολύ σκληρό: γιατί οι 635 σελίδες του (με επιπλέον 140 σελ. σημειώσεις, χρονολόγιο και βιβλιογραφία) αποκαλύπτουν αμείλικτα όχι μόνο το μεγαλείο, αλλά και την, κατά Φαρμακίδη, «κακίαν, κακοήθειαν και ανοησίαν» της φυλής μας. Μήπως γι’ αυτό αποφεύγουμε τις βιογραφίες;
Το τραγούδι του προφήτη
Καθώς το διαβάζει, ο αναγνώστης μπορεί να δυσανασχετήσει με τη σύνταξη και τα σύνθετα στρώματα γραφής του· όμως αφού το κλείσει, το βιβλίο μένει μαζί του. Γιατί το μυθιστόρημα αυτό αγγίζει ωμά την παλλόμενη φλέβα της εποχής μας, τη σημερινή τεράστια πληγή της ανθρωπότητας, τον κίνδυνο που ελλοχεύει υπαρκτός και άμεσος για όλους, και ιδίως για εκείνους που αισθάνονται ασφαλείς κι απόρθητοι.
Τα βιβλία των άλλων 1: Έλληνες συγγραφείς
Υπάρχουν πολλά φίλτρα μέσα από τα οποία περνούν τα βιβλία. Μετά την ολόφρεσκη γέννησή τους και τη θνητή ζωή του συγγραφέα τους, υπάρχει και ο μυστηριώδης τόπος του «για πάντα» για κάποια ξεχωριστά βιβλία, που ανήκουν πια αυτονόητα στα ράφια κάθε αληθινού βιβλιοπωλείου, κάθε σοβαρής βιβλιοθήκης. Υπάρχουν οι συγγραφείς που ανήκουν για πάντα σ’ αυτό το ράφι, κι ένας από αυτούς είναι ο Κωστής Παπαγιώργης. Η σχίζα χρόνου ανάμεσα στον θάνατό του και την αιωνιότητα των βιβλίων του σιγά σιγά μας αποκαλύπτεται. Χαρμόσυνο νέο.
Τα βιβλία των άλλων 2: Έλληνες στοχαστές
Υπάρχουν πολλά φίλτρα μέσα από τα οποία περνούν τα βιβλία. Μετά την ολόφρεσκη γέννησή τους και τη θνητή ζωή του συγγραφέα τους, υπάρχει και ο μυστηριώδης τόπος του «για πάντα» για κάποια ξεχωριστά βιβλία, που ανήκουν πια αυτονόητα στα ράφια κάθε αληθινού βιβλιοπωλείου, κάθε σοβαρής βιβλιοθήκης. Υπάρχουν οι συγγραφείς που ανήκουν για πάντα σ’ αυτό το ράφι, κι ένας από αυτούς είναι ο Κωστής Παπαγιώργης. Η σχίζα χρόνου ανάμεσα στον θάνατό του και την αιωνιότητα των βιβλίων του σιγά σιγά μας αποκαλύπτεται. Χαρμόσυνο νέο.
Μαρία Κάλλας: Γράμματα και αναμνήσεις
Ω, καημένη Μαρία. Πόσες ζωές την περιμένουν ακόμα, που θα την εξέπλητταν κι αυτήν την ίδια; Πόσες υπερπαραγωγές και υπερ-ηθοποιίες θα τη μεταπλάθουν; Το βιβλίο αυτό, βασισμένο σε επιστολές της και μαρτυρίες δικών της ανθρώπων, αξίζει να διαβαστεί ειδικά σήμερα, που η αυξανόμενη βοή κινδυνεύει να μας την κρύψει όλο και περισσότερο: γιατί το βιβλίο μάς θυμίζει ότι η αλήθεια της βρίσκεται, και θα μας περιμένει πάντα, εκεί όπου μας κατεύθυνε εκείνη η ίδια: «Ό,τι θέλουν πια από εμένα θα το βρουν στη μουσική μου».
Ένας κόσμος χωρίς τέλος
Βιβλίο υπερεπείγον στο μήνυμά του, καθόλου απλοϊκό, καθόλου «εύκολο». Απαραίτητο για όλες τις ηλικίες, όλα τα μήκη και πλάτη της γης, για να σωθεί ό,τι, και αν, μπορεί να σωθεί ακόμα από το μόνο πράγμα που αποτελεί περιουσία όλων μας, ο πλανήτης Γη. Τολμώ να πω, βιβλίο που επιβάλλεται.
Τρία δαχτυλίδια
Η μνήμη του παρελθόντος αποτελεί για τον Μέντελσον αγωνία και λύτρωση. Μέσα από το συνολικό του έργο, η αναζήτησή του μας αποκαλύπτει το βαθύ και διαχρονικό νήμα που δένει την Ιστορία με την αφήγηση, τον προσωπικό λόγο και την πανανθρώπινη τέχνη και οι ζωές των ανθρώπων υπερβαίνουν γεωγραφικά σύνορα, γλώσσες και αιώνες συνδεόμενες μαγευτικά.
Το παιδί του διαβόλου
Στο γενναίο και σκληρό μονοπάτι χωρίς θεούς και δαίμονες του Μπέρτραντ Ράσσελ, του Αλμπέρ Καμύ, του Ρίτσαρντ Ντόκινς, του Κρίστοφερ Χίτσενς και τόσων άλλων, η τέχνη της γραφής στη διασκεδαστική, σπινθηροβόλα κι αμείλικτη εκδοχή της.
Το πρώτο μου ταξίδι στην Ελλάδα (13 Ιουνίου - 5 Αυγούστου 1901)
13 Ιουνίου – 5 Αυγούστου 1901: ο τριανταοχτάχρονος Καβάφης ξεκινάει να γράφει στα αγγλικά ένα «ημερολόγιο συμβάντων». Και καταγράφει την Αθήνα της Βelle Epoque, περιπάτους στο Φάληρο, τον Πειραιά και την Κηφισιά, και μυθικές προσωπικότητες όπως ο Πολέμης, ο Ιακωβίδης και κυρίως ο Ξενόπουλος, που θα παίξει κομβικό ρόλο στην καθιέρωσή του στα νεοελληνικά γράμματα. Μαζί και δύο κείμενα που ο Καβάφης έγραψε το 1891 για τα μάρμαρα του Παρθενώνα, εξαιρετικά επίκαιρα τώρα για προφανείς λόγους.
Ο κόκκινος λιμός: Ο πόλεμος του Στάλιν εναντίον της Ουκρανίας
Αν ακούμε τη λέξη «Χολοντομόρ» και την προσπερνούμε, αν θέλουμε πραγματικά να μάθουμε και να καταλάβουμε, δεν δικαιολογούμαστε να αγνοούμε τι συνέβη. Η Άπλμπομ συνδέει συναρπαστικά, ξεκάθαρα κι αντικειμενικά αίτιο-αιτιατό και ιστορική αλήθεια για τον πιο αιματηρό και τραγικό πόλεμο που μαίνεται ακόμα σήμερα, λίγο έξω από την πόρτα μας, με απελπιστικά δυσοίωνες προβλέψεις για έναν λαό απερίγραπτα βασανισμένο και ηρωικό.
Το εργοστάσιο των μολυβιών
Θυμάμαι ότι, όταν το πρωτοδιάβασα, αισθάνθηκα την Ευρώπη να κυλά μέσα από τις σελίδες του – αρκετά ασύνηθες τότε για ελληνικό μυθιστόρημα. Είναι πράγματι ένα ευρωπαϊκό μυθιστόρημα, με βλέμμα στον παγκόσμιο ορίζοντα (από το Κάιρο του 1866 ως την Αθήνα στις παραμονές του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, την Αίγυπτο, την Ελβετία, τη Ρωσία, τη Γερμανία, την Αφρική), με μικρά και μεγάλα γεγονότα που τυλίγουν ανθρώπους και ξεσηκώνουν θύελλες κι επαναστάσεις. Ανάγνωσμα διαχρονικό, που δεν παλιώνει.
Login and Registration Form