Ο Ιάκωβος Ποταμιάνος είναι καθηγητής στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και στο τμήμα Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ. Διευθύνει το μεταπτυχιακό πρόγραμμα "Σχεδιασμός Φωτισμού και Πολυμέσα" στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Έχει την άδεια εξάσκησης επαγγέλματος του αρχιτέκτονα στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ και έχει αποσπάσει βραβεία για αρχιτεκτονικές και πολεοδομικές μελέτες του στην Ελλάδα. Το έργο του εστιάζεται στην αρχιτεκτονική σύνθεση, στα συστήματα διδασκαλίας της σύνθεσης, σε ζητήματα χώρου, μορφής και φωτός και της σχέσης αυτών με την ψυχολογία της αντίληψης και τη φιλοσοφία. Είναι διεθνώς γνωστός για το έργο του στην μελέτη των ιστορικών τεχνικών φωτισμού για την δημιουργία ιδιόμορφων εντυπώσεων και αισθήσεων με ιδιαίτερη εστίαση σε εκείνες που εφαρμόζονταν στις βυζαντινές εκκλησίες για την ενδυνάμωση της αίσθησης δέους. Επί του περίπλοκου αυτού ζητήματος, τα τελευταία 20 χρόνια, έχει εργαστεί και δημοσιεύσει πολυάριθμα άρθρα καθώς και το βιβλίο "Το Φως στη Βυζαντινή Εκκλησία". Στο βιβλίο του "Τέχνη και φως" επιχειρεί να ανιχνεύσει τρόπους χρήσης του φωτός για τη δημιουργία εικαστικών αισθήσεων με σκοπό την νοηματοδοσία στη ζωγραφική, τη γλυπτική, το θέατρο και την αρχιτεκτονική. Στις διδακτορικές σπουδές του στην Αμερική είχε ως επόπτη τον Rudolf Arnheim, μέλος της Σχολής Ψυχολογίας Gestalt ο οποίος συνέδεσε τις αρχές της ψυχολογίας της αντίληψης με την ανάλυση και τη δημιουργία έργων τέχνης. Μετέφρασε ορισμένα σημαντικά έργα του στα Ελληνικά, όπως το "Τέχνη και οπτική αντίληψη", "Οπτική σκέψη", "Η δυναμική της αρχιτεκτονικης μορφής" και "Εντροπία και τέχνη". Μετέφρασε επίσης το "Σύνθεση και μορφή" του Johannes Itten και το Η Αλληλεπίδραση των Χρωμάτων του Josef Albers, δασκάλων του Bauhaus, που απετέλεσαν ακρογωνιαίους λίθους για την εξέλιξη της καλλιτεχνικής σύνθεσης στον 20ό αιώνα. Λιγότερα