Όψεις της διοικητικής οργάνωσης του κράτους μετά τον Καλλικράτη

Η ανά χείρας μονογραφία αναφέρεται στη διοικητική οργάνωση του Κράτους μετά τον Καλλικράτη. Η διοικητική οργάνωση του Κράτους ως νομικού προσώπου με συνταγματικά κατοχυρωμένες αρμοδιότητες, διαρθρώνεται στον θεμελιώδη κανόνα, συγκέντρωση-αποκέντρωση. Μέσα στο πλαίσιο αυτό της διοικητικής οργάνωσης του Κράτους υφίστανται αφενός τα κεντρικά όργανα του Κράτους, οι αρμοδιότητες των οποίων εκτείνονται σε ολόκληρη την επικράτεια και αφετέρου τα αποκεντρωμένα κρατικά όργανα που ασκούν τις αρμοδιότητές τους σε τμήματα της επικράτειας στα οποία διαιρείται η χώρα από τον νομοθέτη με βάση ορισμένα κριτήρια. Το έργο πραγματεύεται τα όρια του νομοθέτη κατά τη συγκρότηση, οργάνωση και λειτουργία των ΟΤΑ μετά τον Καλλικράτη, ενόψει του άρθρου 102 Συντ. Εξετάζεται η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας για τη διοικητική οργάνωση του Κράτους που διέπλασε κανόνες, ερμηνεύοντας το άρθρο 102 Συντ., οι οποίοι συνθέτουν το βασικό περίγραμμα εντός του οποίου οφείλει να κινείται ο νομοθέτης κατά τη διαρρύθμιση του οργανωτικού σχήματος των ΟΤΑ, των αρμοδιοτήτων που τους αναθέτει, της μεταφοράς προσωπικού, καθώς και των υποχρεώσεων της Πολιτείας για την οικονομική τους ενίσχυση με βάση τις μεταβιβαζόμενες αρμοδιότητες.