Ο γευστικός πολιτισμός των Ρωμιών της Πόλης και της Μικράς Ασίας

Η πλούσια και ανεξάντλητη διατροφική παράδοση των Ρωµιών της Πόλης, όπως και οι αντίστοιχες παραδόσεις και µνήµες των Μικρασιατών, ολοκλήρωσαν τον κύκλο των επισιτιστικών παραδόσεων µιας τεράστιας σε έκταση γεωγραφικής περιοχής, όπου έζησε και πρόκοψε ο Ελληνισµός αδιάλειπτα επί χιλιετίες. Μετά την καταστροφή του 1922 και τη συνθήκη της Λωζάνης (1924), οι Μικρασιάτες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις προγονικές τους εστίες. Παρά τις κακουχίες, την απόρριψη και την υποτίµηση που βίωσαν τα πρώτα χρόνια της προσφυγιάς, µετέφεραν στην Ελλάδα µια πλούσια πολιτισµική παράδοση, εµπειρίες, γνώσεις και πρακτικές πρωτόγνωρες για την τότε νεοελληνική πραγµατικότητα, αναζωογονώντας την µε νέα έθιµα, συνταγές και συµπεριφορές γύρω από την «ιεροτελεστία του τραπεζιού». Αναµφισβήτητα, η Πολίτικη κουζίνα µε τις τοπικές κουζίνες της Θράκης, της Ιωνίας, της Καππαδοκίας και του Πόντου, εµπλούτισε, µετά το 1922-1924, τον κορµό της λιτής νεοελληνικής κουζίνας µε νέες πρωτόγνωρες γεύσεις.