Νεοναζιστικός, παγανισμός και ορθόδοξη Εκκλησία

Παγανισμός, ως θεολογική έννοια, είναι η διάκριση των ανθρώπων σε δικούς μας και ξένους, σε ανώτερους και κατώτερους, σε εχθρούς και φίλους, παγανισμός είναι η λατρεία της γης, η φωνή του αίματος και της φυλής, η έξαρση της φυσικής ρώμης. Στον παγανισμό η βιβλική παράδοση αντιτάσσει την καθολικότητα του ανθρώπινου προσώπου στην απόλυτη γυμνότητά του, το ανθρώπινο πρόσωπο χωρίς κανέναν προσδιορισμό, εθνικό, φυλετικό, θρησκευτικό ή άλλον. Η πιο ακραία έκφραση της παγανιστικής θεοποίησης της φυλής και του αίματος στην ιστορία υπήρξε ο ναζισμός του 20ου αιώνα, τον οποίο στήριξαν αλίμονο, και εκατομμύρια χριστιανοί.



Το αποτρόπαιο πρόσωπο του ναζιστικού παγανισμού αναβιώνει σήμερα στον τόπο μας με τη Χρυσή Αυγή, που διακρίνει ξανά τον κόσμο, όπως οι πρόγονοί της Γερμανοί ναζί, σε ανθρώπους και υπανθρώπους, και απειλεί την κοινωνία και τη δημοκρατία μας. Ενάντια σε αυτήν την πραγματική απειλή, η διοικούσα Εκκλησία της Ελλάδος όχι μόνο δεν κινητοποιείται αλλά τηρεί, κατά πλειονότητα, μια στάση σιωπής ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, ρητής δημόσιας υποστήριξης!



Το παρόν βιβλίο -το οποίο θα ήταν εντελώς περιττό, αν η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος είχε πάρει θέση εναντίον της φονικής οργάνωσης- χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος δημοσιεύονται οι εισηγήσεις από την ομότιτλη εκδήλωση που διοργάνωσε ο Άρτος Ζωής, στις 26 Νοεμβρίου 2012 στην Αθήνα, και στις οποίες έχουν προστεθεί δύο ακόμη κείμενα μητροπολιτών. Το δεύτερο μέρος αποτελεί ένα μικρό απάνθισμα κειμένων της ίδιας της Χρυσής Αυγής, δημοσιευμένων στα έντυπά της, που δείχνουν χωρίς περιφράσεις το βαθύ μίσος κατά του χριστιανισμού.

Οι χριστιανοί πολίτες της Ελλάδος δεν έχουν σήμερα καμιά απολύτως δικαιολογία να μην πρωτοστατούν στον αγώνα εναντίον της Χρυσής Αυγής.