Μέρες αδέσποτες στο σιδερένιο νησί: Όψεις και κοινωνιολογικές προεκτάσεις της ποιητικής του Χρήστου Θηβαίου

Η απόφαση να γραφτεί μία μελέτη με χαρακτήρα μονογραφίας για την ποιητικής του Χρήστου Θηβαίου δίνοντας ουσιαστικά έμφαση σε αυτό που εννοιολογικά ορίζουμε ως δημιουργική γραφή, αγγίζει τα όρια μιας ασυνείδητης "εμμονής", η οποία περιστρεφόταν στο μυαλό μου από τα μέσα της δεκαετίας του '90, όταν άκουσα στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου μου για πρώτη φορά το "Ημερολόγιο". Περίπου στα τέλη του 1995 οι "Συνήθεις Ύποπτοι" εξέδωσαν την πρώτη δισκογραφική τους εργασία, με τον τίτλο "Μέρες αδέσποτες", δίσκος που είχε στο μεγαλύτερο μέρος του στίχους με την υπογραφή ενός άγνωστου νέου εκείνη την εποχή, του Χρήστου Θηβαίου. Ωστόσο, η δική μου γνωριμία με τον δημιουργό έγινε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1996 μέσω ενός κοινού φίλου, ο οποίος μου τον σύστησε ως μια εξέχουσα περίπτωση τραγουδοποιού και ως μία από τις ενδιαφέρουσες γνωριμίες που ο ίδιος είχε κάνει ως φοιτητής στην Ιταλία στα μέσα της δεκαετίας του '80. Από τότε μέχρι σήμερα η γνωριμία αυτή, παρόλο που λόγω υποχρεώσεων και προσωπικών διαδρομών ατόνησε για μεγάλο χρονικό διάστημα, εξελίχθηκε σταδιακά σε βαθιά φιλία, με συνέπεια να μας δοθεί πολύς χρόνος για προσωπικές επαφές, οι οποίες συνέβαλαν αποφασιστικά στη συγγραφή αυτού του βιβλίου.

(Από τον πρόλογο του βιβλίου)