Μάνος Ζαχαρίας: Ο ταξιδιώτης της μνήμης

Με μια ιστορία που θα μπορούσε να αποτελέσει υλικό για σενάριο, μια έμφυτη γοητεία που θα τον καθιστούσε ιδανικό πρωταγωνιστή κι ένα πάθος που όρισε το δρόμο του στη ζωή και την τέχνη, ο Μάνος Ζαχαρίας είναι ένας δημιουργός, που στην Ελλάδα τουλάχιστον, αποτελεί ένα πρόσωπο σχεδόν μυθικό.



Ο άνθρωπος που βοήθησε τον ελληνικό κινηματογράφο να αποκτήσει νομικό πλαίσιο και οντότητα μέσα από την άοκνη δουλειά του στο πλευρό της Μελίνας Μερκούρη ως σύμβουλος κινηματογραφίας, ο αντιστασιακός κινηματογραφιστής του ΕΛΑΣ, ο μέχρι πρόσφατα σύμβουλος του προέδρου της ΕΡΤ είναι γνωστός σε όλους όσους ασχολούνται με το σινεμά στην Ελλάδα, όμως παραδόξως -κι αδίκως- όχι για το αληθινά σπουδαίο κινηματογραφικό του έργο. Αυτή την "αδικία" φιλοδοξεί να διορθώσει το 49ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης διοργανώνοντας για πρώτη φορά μια ρετροσπεκτίβα στο σύνολο του έργου του, ενός έργου που κουβαλά την ελληνική ψυχή στον κόσμο του σοβιετικού κινηματογράφου και την ανυψώνει σε μια δήλωση αληθινά οικουμενική.



Οι εφτά ταινίες μεγάλου μήκους και οι τέσσερις μικρού, που γύρισε ο Μάνος στην Ρωσία, συμπυκνώνουν τη φιλοσοφία ενός δημιουργού που ποτέ δεν έχασε την πίστη του στον άνθρωπο, που είδε το σινεμά ως μέσο διεκδίκησης δικαιωμάτων και επιβεβαίωσης ιδανικών και το χειρίστηκε με πάθος αλλά και σεβασμό, σεμνότητα και απόλυτη συνείδηση της δύναμής του. Η διανόηση και οι πράξεις, το πνεύμα και τα έργα μοιάζουν να πήγαιναν πάντα μαζί στη ζωή του Μάνου Ζαχαρία, ενός ανθρώπου που αποτελεί αληθινό κεφάλαιο όχι μόνο για τον ελληνικό κινηματογράφο αλλά και την ίδια τη σύγχρονη ελληνική Ιστορία.



Το αφιέρωμα στο έργο του λοιπόν δεν είναι ένας φόρος τιμής του Φεστιβάλ στο πρόσωπό του, αντίθετα είναι δική μας τιμή που ένας άνδρας τόσο σπουδαίος μας ξεναγεί μεγαλόψυχα στα μονοπάτια της τέχνης και της ζωής του.



Δέσποινα Μουζάκη, διευθύντρια Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης



Περιέχονται τα κείμενα:

- Δέσποινα Μουζάκη, "Εισαγωγικά"

- Θόδωρος Αγγελόπουλος, Νίκος Κούνδουρος, "Χαιρετισμοί"

- Μαρία Κατσουνάκη, "Το μακρύ δημιουργικό επίμονο και επώδυνο ταξίδι" - (συνέντευξη του Μάνου Ζαχαρία)

- Άκη Ζέη, "Μάνος για πάντα"

- Κωνσταντίνος Αλαβάνος, "Η ξεκάθαρη ματιά"

- Ναούμ Αρντάσνικοβ, "Ο φίλος μου Εμμανουήλ Ζαχαρίας"

- Γκαλίνα Σέργκοβα, "Με την Ελλάδα στο γυλιό και στην καρδιά"

- Γιάννης Μπακογιαννόπουλος, "Ένας στρατευμένος κινηματογραφιστής"

- Γιώργος Μπράμος, "Ένας ταξιδιώτης της μνήμης"

- Φώτος Λαμπρινός, "Η γνωριμία και η μαθητεία"

- Χρυσάνθη Σωτηροπούλου, "Θεσμικές αλλαγές"

- Αντρέας Πάντζης, "Σφουγγαράδες: Η ωριμότητα της κινηματογραφικής γραφής"

- Πέτρος Σεβαστίκογλου, "Τέλος και αρχή ή Το σταυροδρόμι"

- Φώτος Λαμπρινός, "Ο εκτελεστής ή Ένας από το εκτελεστικό απόσπασμα: Η ηθική τάξη"

- Αντρέας Πάντζης, "Ψευδώνυμο Λούκατς"

- Δημήτρης Κουτσιαμπασάκου, "Μια μοναχική ταινία ενός ανθρώπου της συλλογικότητας"

- Λευτέρης Ξανθόπουλος, "Γωνία Αρμπάτ και Μπουμπουλίνας: Μάνος Ζαχαρίας: ένας δικός μας άνθρωπος"