Η ειδική εκπαίδευση & συμπερίληψη 2027: Πολύγλωσσα σχολικά περιβάλλοντα & σοβαρές, πολλαπλές αναπηρίες / δυσκολίες

Η θέσπιση και λειτουργία ενός σχολείου, του σχολείου της γειτονιάς, για όλους τους μαθητές χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς είναι το ζητούμενο στην εκπαίδευση της νέας εποχής. Ο λόγος για ένα Ανοικτό σχολείο Δημοκρατικό, Ανθρώπινο, Κοινωνικό, Ελεύθερο, Ευέλικτο, Πολυγλωσσικό, Ψηφιακό με κύριο πρωταγωνιστή το Μαθητή ο οποίος θα είναι ισότιμα συμμέτοχος και ενεργός συνοδοιπόρος στα δρώμενα της σχολικής τάξης και το επίκεντρο των ραγδαία σημειούμενων αλλαγών στην εκπαίδευση και στην κουλτούρα του εφήμερου. Πρόκειται για ΕΝΑ σχολείο με κύριο γνώρισμα την αποδοχή της διαφορετικότητας (divercity) στο οποίο (πρέπει να) παρέχεται συμπεριληπτική εκπαίδευση στο σύνολο των μαθητών σε μια οικονομικά αναπτυσσόμενη ψηφιακή Ελλάδα και Κύπρο και να διακρίνεται για τις καινοτόμες ιδέες και πρακτικές προσβλέποντας στην απόκτηση των απαραίτητων δεξιοτήτων που θα εγγυώνται στο μαθητή την κοινωνική και επαγγελματική του καταξίωση. Μια παρόμοια μετεξέλιξη του σύγχρονου ελληνικού σχολείου (θα) συνάδει άλλωστε με τη Διακήρυξη της Σαλαμάνκα (1994) για παροχή ισότιμης εκπαίδευσης στα άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Η έμφαση των κατά καιρούς επιχειρούμενων μεταρρυθμιστικών εγχειρημάτων σε Ελλάδα και Κύπρο πρέπει να εστιάζεται σε μια «global agenda» φιλόδοξων στόχων και δράσεων που θα αναβαθμίζουν ποιοτικά το πολυσχιδές έργο του σύγχρονου εκπαιδευτικού. Η διδακτική και υποστηρικτική επενέργειά του (πρέπει να) στοχεύει στην ψυχοκοινωνική ολοκλήρωση κάθε μαθητή χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς στη νέα εποχή της μαγικής εικόνας, της γνώσης και της (υπερ)πληροφορίας.
Η παρεχόμενη Ειδική και Συμπεριληπτική Εκπαίδευση στην κοινωνία του 21ου αιώνα (πρέπει να) συμπυκνώνει ένα επιμελώς σχεδιασμένο σύστημα αξιών και ποικίλων τεχνικών προσεγγίσεων για ολόπλευρη στήριξη όλων των μαθητών χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς.
Η παρούσα αναθεωρημένη και επαυξημένη έκδοση συνθέτει ένα φιλόδοξο εγχείρημα στο χώρο της Ειδικής και Συμπεριληπτικής Εκπαίδευσης και εστιάζει, μεταξύ άλλων, στα πολυγλωσσικά σχολικά περιβάλλοντα και στις σοβαρές, πολλαπλές αναπηρίες/δυσκολίες ορισμένων παιδιών. Προστέθηκε για το σκοπό αυτό ένα νέο κεφάλαιο με ομόλογο τίτλο (Κεφ. Δέκατο τέταρτο) καλύπτοντας έτσι ένα σημαντικό συγγραφικό κενό στα εκπαιδευτικά δρώμενα σε Ελλάδα και Κύπρο. Ο ολοένα διευρυνόμενος πολύγλωσσος χαρακτήρας του νέου σχολείου σε συνδυασμό με την παρεχόμενη συμπεριληπτική εκπαίδευση πρέπει να καταστεί η κυρίαρχη αντίληψη και πρακτική στην ερευνητική και εκπαιδευτική πλατφόρμα των ερευνητών επιστημόνων, των επαγγελματιών στήριξης και των εκπαιδευτικών. Η φοίτηση των παιδιών σε ένα σχολείο, το κοινό σχολείο, που διακρίνονται για το στοιχείο της διαφορετικότητας πρέπει πρωτίστως να εκλαμβάνεται από τον σημερινό εκπαιδευτικό ως πρόκληση και να θεωρείται ελκυστική η ισότιμη ενασχόλησή του με το σύνολο της σχολικής τάξης. Μια προσεκτική ανάγνωση του παρόντος συγγράμματος μπορεί (και φιλοδοξεί) να συνεισφέρει στο πλαίσιο αυτού του εγχειρήματος.