Η εξομολόγηση του Αλουίνου

Ύστερα από ένα γλυκό φθινόπωρο, ο χειμώνας του 1142 μπαίνει βαρύς. Το Δεκέμβριο, όλα τυλίγονται στο άσπρο πέπλο του χιονιού. Μες στην κακοκαιρία χαλάει η στέγη του ξενώνα του αβαείου των Αγίων Πέτρου και Παύλου και οι Βενεδικτίνοι μοναχοί της μονής υποχρεώνονται να την επισκευάσουν πριν η κατάστασή της χειροτερέψει ακόμα περισσότερο. Η επισκευή αποβαίνει μοιραία για τον αδελφό Αλουίνο, ο οποίος γλιστράει από τη στέγη, πέφτει και τραυματίζεται βαριά. Νομίζοντας ότι θα πεθάνει, εξομολογείται μια παλιά του αμαρτία στον ηγούμενο και τον αδελφό Κάντφελ. Αλλά δεν πεθαίνει. Γίνεται καλά και ξεκινάει για το ταξίδι του εξιλασμού του, με μοναδικό σύντροφο τον Κάντφελ. Το ταξίδι, ιδιαίτερα δύσκολο και περιπετειώδες, θα οδηγήσει σε εκπληκτικές ανακαλύψεις. Και στο έγκλημα...