Εγώ, η μαμά και τα μυστήρια: Ο άντρας που εξαφανίστηκε

Στο σπίτι της Λίντα και της Έμιλι Ράιτ, μαμά και κόρη βοηθάνε η μία την άλλη, γελάνε πολύ, κλαίνε λίγο, τρώνε λαχανικά (αλλά και μάφιν), λένε "ευχαριστώ", "παρακαλώ" και "λυπάμαι". Και λύνουν μυστηριώδεις υποθέσεις. Μαζί.

Η Έμιλι και η μητέρα της εγκαταλείπουν τη φρενήρη ζωή του Λονδίνου για να ζήσουν στο Μπλόσομ Κρικ, ένα ήρεμο χωριουδάκι στην επαρχία του Κεντ, όπου τις περιμένει η αγροικία που κληρονόμησαν από τον ιδιόρρυθμο θείο Όρβιλ. Το σπίτι αυτό, όμως, είναι ταυτόχρονα και η έδρα του Γραφείου Ερευνών Ράιτ, το οποίο η Έμιλι και η Λίντα αποφασίζουν να επαναλειτουργήσουν.

Ένα ήρεμο πρωινό του καλοκαιριού, ο Φρεντ Μολόι, πρώην αρχειοφύλακας του δήμου αλλά και πιστός βοηθός των δύο ντετέκτιβ, φτάνει αλαφιασμένος στο χωριό. Έχει χάσει τη φωνή του από το σοκ που έπαθε και με χειρονομίες τούς περιγράφει αυτό που αντίκρισε στο γήπεδο του γκολφ του Φέρφιλντ Κόουβ: ένας άντρας κείτεται αναίσθητος στο χορτάρι δίπλα στην τρύπα 18! Η Έμιλι και ο φίλος της, ο Τζέιμι, σπεύδουν στο Φέρφιλντ, μα δε βρίσκουν κανένα ίχνος του άντρα. Ανακαλύπτουν όμως ένα μυστηριώδες αντικείμενο: ένα μικρό μεταλλικό κλειδί με χαραγμένο επάνω του τον αριθμό 144 και τα αρχικά B.S.B. Άραγε σε ποιον ανήκει το κλειδί και τι απέγινε ο άντρας που είδε ο Φρεντ;