Το τραπέζι της γάτας

Στις αρχές της δεκαετίας του ’50, ένα εντεκάχρονο αγόρι από το Κολόµπο της Σρι Λάνκα επιβιβάζεται σε ένα υπερωκεάνιο µε προορισµό την Αγγλία. Η θέση του στην τραπεζαρία είναι στο «τραπέζι της γάτας», δηλαδή όσο πιο µακριά γίνεται από το τραπέζι του πλοιάρχου, πλάι σε µια ετερόκλητη συντροφιά από «ασήµαντους» μεγάλους και δύο ακόµη αγόρια. Καθώς το πλοίο διασχίζει τον Ινδικό Ωκεανό, τα παιδιά εµπλέκονται σε διαδοχικές περιπέτειες, καταλαµβάνοντας όλα τα διαµερίσµατα του πλοίου σαν χυµένος υδράργυρος. Παράλληλα µυούνται για πρώτη φορά στον κόσµο της τζαζ, των γυναικών και της λογοτεχνίας από τους εκκεντρικούς τους συνταξιδιώτες. Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον τους προσελκύει ένας σιδηροδέσµιος κρατούµενος που µεταφέρεται στην Αγγλία για να δικαστεί. Κατασκοπεύουν τους βραδινούς περιπάτους του, πλέκουν εικασίες για το παρελθόν του, όµως το έγκληµα και το πεπρωµένο του θα παραµείνουν ένα συναρπαστικό µυστήριο που θα τους κατατρύχει για πάντα.



«Συναρπαστικό και σπαρακτικό… Μια σαγηνευτική υπενθύµιση ότι ίσως χρειαστούν δεκαετίες για να κατανοήσει κανείς το παρελθόν, πόσο µάλλον για να το επανορθώσει». The Seattle Times

«Υπνωτιστικό… Όπως και στον Άγγλο ασθενή, ο Οντάατζε παρουσιάζει εικόνες που σε τραβούν στα πλούσια δώµατα της φαντασίας του, ενώ φωτίζει λαµπρά µε τις λέξεις του κάθε λεπτοµέρεια». Τhe New York Times Book Review

«Το να αιχµαλωτίσει πραγµατικά ένας συγγραφέας οποιαδήποτε στιγµή ζωής συνιστά καλλιτεχνικό επίτευγµα. Το να βρει ένας αναγνώστης αιχµαλωτισµένες, σε ένα και µόνο έργο, τόσο ανόµοιεςεµπειρίες –νιότης και γηρατειών, δράσης και σκέψης, αθωότητας και εµπειρίας– αποτελεί σπάνια απόλαυση». Claire Messud

«Κατά τη γνώµη µου, ο Μάικλ Οντάατζε είναι ο µεγαλύτερος αγγλόφωνος εν ζωή συγγραφέας… H απλόχερη αγάπη για τον κόσµο και τα θαύµατά του, η ευγένεια µε την οποία προικίζει τους ήρωές του και την οποία προσκοµίζει στους αναγνώστες του, ο κοµψός λυρισµός των προτάσεών του, η απόλαυση της αφήγησης, όλα είναι παρόντα εδώ, στο Τραπέζι της γάτας… Ο Οντάατζε αποκαθιστά την πίστη στην οµορφιά και στη δύναµη της λογοτεχνίας και, κατ’ επέκταση, στην ανθρωπιά της. Σ’ αυτό τον σκοτεινό, τροµερόκόσµο, το Τραπέζι της γάτας έχει ιαµατικές δυνάµεις». Aleksandar Hemon

«Το Τραπέζι της γάτας τιµά και πάλι τη λογοτεχνία µε κάθε δυνατό τρόπο. Πρόκειται για µια εντελώς πρωτότυπη ενορχήστρωση που συνδυάζει το µυθιστόρηµα ενηλικίωσης, το χρονικό, την αυτοβιογραφία και µια θαλασσινή περιπέτεια εξίσου συναρπαστική, όσο και εκείνες ενός Κόνραντ ή ενός Στίβενσον. Ο λυρισµός της πρόζας του είναι εκπληκτικός». Howard Norman, The Globe and Mail

«Εντυπωσιακό… Θαυµάσιο… Η οµορφιά της γραφής του Οντάατζε, στην πιο εύστροφα εύστοχη στιγµή της, τραγουδά µε την απλή ακρίβεια του βλέµµατος… Πλούσια απολαυστικό, συχνά πολύ αστείο, αστράφτει σαν ένα πραγµατικά κοµψό υπερωκεάνιο µια ηλιόλουστη µέρα». Philip Hensher