Κωδικός προϊόντος: 08920 | ISBN: 978-960-16-4920-7
Σ΄ ευχαριστώ που μ΄ αγαπάς. Μια ιστορία από την καρδιά της Αθήνας
Συγγραφέας:
Εκδοτικός οίκος:
«Αύγουστος του 2011 στην Αθήνα. Μια συνηθισµένη γυναίκα καλείται να αναλάβει µια ασυνήθιστη δουλειά: τη διεύθυνση ενός ιδρύµατος που είναι γεµάτο πληγές, σε μια Αθήνα που
Ειδική Τιμή
4,26 €
Από
10,65 €
-60%
Τιμή εκδότη με ΦΠΑ €10.65
Σε απόθεμα
Διαθεσιμότητα Διαθέσιμο στο ράφι
Διαθέσιμο και σε
Πόντοι Ανταμοιβής 5
Κωδικός
08920
Χαρακτηριστικά Βιβλίου
Κατηγορία
Βιβλία, Προσφορές ανά κατηγορία, Βιογραφίες – Ντοκουμέντα, Μαρτυρίες - Αναμνήσεις - Ντοκουμέντα - Έρευνες, Βιογραφίες – Ντοκουμέντα
Βάρος
0,33
Εκδοτικός οίκος
Εκδόσεις Πατάκη
Ημερομηνία τελευταίας εκτύπωσης
28 Ιουν 2013
Ημερομηνία 1ης παρούσας έκδοσης
28 Ιουν 2013
Διαστάσεις
14x20.5
Σελίδες
248
Περιγραφή
«Αύγουστος του 2011 στην Αθήνα. Μια συνηθισµένη γυναίκα καλείται να αναλάβει µια ασυνήθιστη δουλειά: τη διεύθυνση ενός ιδρύµατος που είναι γεµάτο πληγές, σε μια Αθήνα που περνάει µια απ’ τις χειρότερες στιγμές της νεότερης ιστορίας της. Δεν είναι πια µόνο οι άστεγοι και οι ναρκοµανείς που έρχονται στην αυλή για το συσσίτιό τους, αλλά και οι "νεόπτωχοι": άνθρωποι της μεσαίας τάξης που έχουν χάσει τα πάντα, όχι όμως την αξιοπρέπειά τους. Ανάμεσά τους η Νίνα και η Ράινα, παιδιά προσφύγων από το Αφγανιστάν. Γεμίζουν το γραφείο της διευθύντριας µε τις ζωγραφιές, την αγάπη και τις ιστορίες τους. Έξω από την αυλή του συσσιτίου η Αθήνα μόλις που κρατιέται στα πόδια της. Μέσα στο ίδρυμα οι ελλείψεις και οι στερήσεις μεγαλώνουν, οι εργαζόμενοι παλεύουν µε τον χρόνο, τον καιρό και τις αντοχές τους. Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι μια συγκλονιστική μαρτυρία, µια κατάθεση ψυχής από μια συνηθισμένη γυναίκα που βρέθηκε αντιμέτωπη µε την κατάρρευση. Αν η Αθήνα είναι η καρδιά της Ελλάδας, τότε είναι μια καρδιά που ασθενεί βαρύτατα. Πάνω απ’ όλα, όμως, είναι μια καρδιά που τολμάει να αγαπάει ενώ όλα γύρω της καταρρέουν. "Σ’ ευχαριστώ που µ’ αγαπάς" λέει η μικρή Φάτµα στη διευθύντρια. Κάποιες φορές η αγάπη αρκεί. Για τις άλλες, οφείλουμε να υψώνουμε το ανάστημά µας και να φωνάζουμε για χάρη αυτών που δεν έχουν πια φωνή».
Login and Registration Form